ანა კორძაია–სამადაშვილი, “ვინ მოკლა ჩაიკა“, “ბაკურ სულაკაურის გამომცემლობა”, 2013.
„ვინ მოკლა ჩაიკა“ ანა კორძაია-სამადაშვილის ჯერჯერობით ბოლო რომანია, რომელმაც კარგა გვარიანად ამირია ტვინი, რაც, ცხადია, მომწონს.
ანა კორძაია–სამადაშვილი, “ვინ მოკლა ჩაიკა“, “ბაკურ სულაკაურის გამომცემლობა”, 2013.
„ვინ მოკლა ჩაიკა“ ანა კორძაია-სამადაშვილის ჯერჯერობით ბოლო რომანია, რომელმაც კარგა გვარიანად ამირია ტვინი, რაც, ცხადია, მომწონს.
დონალდ ბართელმი (1931-1989), ავტორი, რომელიც ქართველი მკითხველისთვის დღემდე თითქმის უცნობია, თანამედროვე ამერიკული პოსტმოდერნული ლიტერატურის ერთ-ერთ ,,მამად“ ითვლება. ამერიკელი მკითხველისთვის უმეტესად მოთხრობებითაა ცნობილი, თუმცა, ასევე დაწერილი აქვს ოთხი რომანი, არის პაროდიული ნაკვესების, ,,აკრძალული სიამოვნებების“ ავტორი.
დასაწყისი
ყველაფერი ბინძურ გარეუბნებში იწყება. მაშინ, როცა ქალაქს სძინავს, ბროკერები და საშუალო ფენის რესპექტაბელური ჯენტლმენები ოჯახური ვახშმის შემდეგ საწოლებს მიაშურებენ და დილით ადრე გასაღვიძებლად ემზადებიან. ამ დროს ნიუ-იორკის გარეუბნებში ახალგაზრდები საკუთარ უბნებში ცდილობენ იპოვონ გასართობი და ერთმანეთის სახლებში იკრიბებიან.
“სამნი ქალაქში” მეორე ტექსტია, რომელიც პროექტისთვის Citibooks დავწერე. პროექტის იდეა ისაა, რომ მწერლებმა სხვა და სხვა ქალაქების შესახებ წერონ მოთხრობები. ეს ამბავი ბელგიურ ტურნაუტში ხდება, სადაც თითქმის ერთი თვე ვიცხოვრე. “სამნი ქალაქში” (ისევე, როგორც მეორე მოთხრობა თბილისის შესახებ) გამომცემლობა deBuren–მა გამოსცა ფლამანდიურ, ინგლისურ და გერმანულ ენებზე. ქართულად იბეჭდება პირველად.
“კორიერე დელა სერა”, 1974 წლის 14 ნოემბერი
მე ვიცი მათი სახელები, ვინც პასუხისმგებელია სახელმწიფო გადატრიალებაზე (თუმცა, სინამდვილეში ეს “სახელმწიფო გადატრიალებათა” მთელი სერიაა, რომელიც ხელისუფლების დაცვის ერთგვარ სისტემადაც კი ჩამოყალიბდა).
მე ვიცი, ვისი ნახელავია 1969 წლის 12 დეკემბრის აფეთქება მილანში.
მე ვიცი 1974 წლის დასაწყისში ბრეშასა და ბოლონიაში მომხდარი ტერაქტების ავტორთა სახელები.