-
-
თეოდოროს ტერზოპულოსი[1] – ორი მანიფესტი
-
ჩიმამანდა ნგოზი ადიჩი – ცალმხრივად მოთხრობილ ამბავთა საფრთხე
-
დიმიტრის ნოლასი – უკანასკნელი შორეული მოგზაურობა
-
დიმიტრის ცეკურასი – გურამ დოჩანაშვილის „კაცი, რომელსაც ლიტერატურა ძლიერ უყვარდა“ ან ლიტერატურა სიგიჟის საპირისპიროა
-
ზედი სმითი – ჩარლზ დიკენსის მკვლელობაზე
-
ელიფ ბატუმანი – იმპერიის რომანები – რუსი კლასიკოსების გადაკითხვა
-
იტალო კალვინო – „ოდისეას“ოდისეები
-
უისტან ჰიუ ოდენი – უპიროვნო მე
-
ჯუმფა ლაჰირი – მიბაძვა და უარყოფა